۳۶) خودمراقبتی(قسمت دوم)

آنه شرلیمی گوید:

من بارها و بارها سر این دوراهی همه یا هیچ قرار گرفتم.
این عادت من بوده ک کسی ی سوال کوچیک ازم میپرسید و من اندازه دوصفحه موضوع رو براش میشکافتم و همه چیز رو شفاف و واضح برای طرف نشون میدادم، چ موضوع احساسی بوده، چه درسی، چه کاری و…. و دربرابرش گاهی جوابم بوده اهان… بدون هیچ تشکری!
یا وقتایی بوده ک کسی کمکی نخواسته ولی از دست من برمیومده و انجام دادم و گفتم حالا چ اشکالی داره من ک میتونم بذار کمکش کنم. و همون شخص بر من جری شده!
انگار وقتی کسی کمکی میخواست همش ی چیزی هولم میداد ب جلو ک برم و کمکش بدم.

ی دوره ای افتادم روی اینکه توقع نکنم و ب اصطلاح در راه رضای خدا انجام بدم ولی خیلی این ناسپاسی ها و بیتفاوتیها بهمم میریخت.
ی دوره ای گفتم هرگز کمک نمیکنم، با اینکه طرف مقابلم توی سختی بود و میدیدم و کاری از دستم برمیومد کمکی نمیکردم یا حداقل بود. بزور جلوی خودمو میگرفتم…
اما اینجوریم خوشحال نبودم…
درنهایت ب این نتیجه رسیدم ک راحتی خودمو بذارم تو اولویت و اگر ادم قدرشناسی دربرابرم بود و ازم میخواست و توی مشکل نمیافتادم کمکی بدم…
و اگر کسی سابقه خودشو خراب میکرد ب حداقل برسونم کمک کردن رو…
و گااااهی هم برام مهم نباشه ک طرف مقابل چ واکنشی داره، قدر میدونه یا نه…
نمیدونم راه اصولیش چیه، خیلی دلم میخواد بدونم….
مرسی بابت مطلب خوبت

بهزادمی گوید:

سایت باحالی دارید

اراممی گوید:

البته یه تجربه کوچولو هم دارم که شاید درست باشه وقتی یه کارخیری انجام میدی بدون زره ای منت یا صحبت کردن درموردش طرف هم از خداخواسته نادیدش میگیرهجوری که انگار این کارو براش نکردی اما اکه یکی دوبار درحد یه جمله بروش بیاری باز حساب کار میاد دستش و ساده فرضت نمیکنه یه بار یه بنده خدایی از همکارا امپولشو اورده بود بزنم منم بدون هیچ حرفی یامثلا تعریفی براش زدم حالا فک کن وقتی پاشد نشست حرفی که زد چی بود تشکر که نکرد گفت منم خودم بلدم بزنما دوره اشو گذروندم بعدم رفت
باز یه دستگاه فشارسنج تو مدرسمون بود این هرروز میداد من فشارشو بگیرم بازم طلبکارانه میگفت برو اون دستگاهو بیار فشارمو بگیر منم از سر سادگی و رضای خدا میگرفتم اما بعد دوسه بار به خودم اومدم
هروقت میگفت لفتش میدادم تا زنگ دوم وسوم بعدشم میگفتم برو توکمدم بیار بیا بشین اینجا یا اینکه اوووف تو چقد فشار میخای بگیری همش وقتمو میگیری (به شوخی)بعد دیدم کم کم رفتارش بهتر شد از حالت طلبکارنه به حالت خواهش رسید

Saharمی گوید:

یاد تجربه ی خودم افتادم
توی یکی از اپلیکیشن های خرید آنلاین من روی یه محصول پوستی نظر مثبت دادم و یه خانومی اومدن و نظرمو پرسیدن با اینکه واقعا کامل نوشته بودم توی نظرسنجی ، سوالاشونو جواب دادم و گفتم طریقه ی مصرفو و حتی ازش پرسیدم ک مشکلشون چیه و تونر و ماسک و … معرفی کردم که براشون خوب بود اخرش سین زد جواب نداد

همون که میدونیمی گوید:

کی بهت گفته تو باید بیای برای ما صحبت کنی و یادمون بدی چیکار کنیم؟ ما خودمون بلدیم.
تو اشپزی میکنی و ورزش میکنی و هزاران کار دیگه که دوستت داشته باشند.
من فقط پول شوهرمو خرج میکنم.
تو تا شب میری سرکار و با خستگی میرسی به تردمیل.من صبحا میرم باشگاه با نشاط.
کار خونه هم نمیکنم شوهرمم هر وقت غذا نباشه میخره از بیرون برامون
حالا تو هی مستقل تر شو
حالا تو هی تو شرکت تون پیشرفت کن.اخرش برای دیده شدن باید خط اخم پیشونیتو بوتاکس کنی تا نشاط داشته باشی‌

مهشید جون .
شما منو میشناسید و من قبلاً در وبلاگ تون بودم اما با یه اسم دیگه.
شما بهم گفته بودید که انرژی ام دلبره اما من دلبری در خودم نمی‌بینم نمی‌دونم چرا؟
من اگه دلبرم چرا تا الان تنها موندم؟
بعضی وقتا دلم همسر و بچه میخواد مخصوصا بچه .
خیلی بچه دوست دارم و خیلی دوست دارم مادر بشم و دلبری و مادری ام رو نثار همسر و فرزندم کنم ولی موقعیتش پیش نمیاد و این داره منو سرخورده می‌کنه.